Wat vind ik het toch heerlijk om te wandelen in het bos. Nu we op vakantie zijn, vind ik het helemaal niet erg om er vroeg uit te moeten voor de hond. Als alle gordijnen nog dicht zijn en iedereen op één oor ligt, wandel ik langs de huisjes op het park richting de uitgang naar het bos. Ik zie eekhoorns, hoor vogels fluiten, de wind ruist zachtjes door de bomen, de zon schijnt tussen de bladeren door en het is stil...heel erg stil. Ik geniet en glimlach omdat ik mij dankbaar voel. Er was helemaal niemand onderweg en ik dwaalde door het onbekende bos. (Wel met GPS anders ver-dwaal ik met gemak.)

Vooral doorgaan...het lijkt het motto van vele mensen. Ik hoor er van op hoeveel mensen eigenlijk wel weten dat ze teveel stress ervaren, maar toch doorgaan tegen beter weten in. Ze hebben pijn hier en daar, ze slapen slecht, ze hebben een korter lontje maar stoppen is geen optie. Want de verplichting roept, het verantwoordelijkheidsgevoel zit in de weg, niemand anders kan het (overnemen), ze hebben toch bijna vakantie, straks wordt het echt rustiger en ga zo maar door.

Veel hooggevoelige mensen zijn mantelzorger voor een familielid, buren, kinderen of ouders. Het voordeel van hooggevoelig zijn met betrekking tot het zorgen voor iemand is het empathisch vermogen. Ze kunnen zich gemakkelijk inleven in de ander waardoor ze sneller kunnen aanvoelen wat er nodig is. 

Hyperventilatie, een manier van ademhalen die steeds vaker voorkomt. Maar waarom? En wat is hyperventileren eigenlijk?

In de tijd waarin we op aarde zijn, zijn we allemaal driftig op zoek naar onszelf. Wie ben ik? Wat wil ik? Wat kan ik?

Oke, daar zit je dan. Je weet dat mediteren goed voor je is en hebt er nu al zoveel over gehoord en gelezen dat ook jij er toch maar eens een poging aan waagt.

Wat mij opvalt als ik met mensen praat is dat we vaak zo ontevreden zijn over onszelf. Uiteraard betrap ik mijzelf daar ook nog steeds op. Maar waarom zijn we eigenlijk zo kritisch naar onszelf? En waarom lijken hooggevoelige mensen dat vaker te doen dan de minder of niet gevoelige mensen?

Tijdens het opgroeien krijgen we overtuigingen over onszelf. Een overtuiging is iets dat je gelooft over jezelf en waar je een waarheid van hebt gemaakt. Dit hoeft niet te betekenen dat het ook daadwerkelijk waarheid is, maar in jou beleving klopt hetgeen wat je denkt en ben je er van overtuigd geraakt.

Eigenlijk heeft dit woord best een lading gekregen. Mensen vinden het een zweverig iets het paranormale. Dat komt vaak omdat ze dit zelf niet ervaren. En wat wij mensen niet kunnen verklaren is al gauw niet waar, eng of totale onzin. 

Het universum is voor veel mensen een onderwerp dat nogal zweverig is. Het is niet te zien met het blote oog dus bestaat het dan wel?

Onzeker zijn is het tegenovergestelde van zelfvertrouwen hebben. Onzekerheid is een emotie die valt onder de noemer angst. Want onzekerheid komt voort uit angst. Angst voor wat er gaat komen en of je het wel kunt. Vaak gaan hier allerlei gedachten aan vooraf "dat kan ik niet", "wat als het niet lukt" of "wie zit er op mij te wachten" . Het is alsof je vooraf al invult wat er allemaal mis kan gaan. Hierdoor neemt je onzekerheid uiteindelijk alleen maar meer toe. Eigenlijk kun je dus wel stellen dat onzekerheid voortkomt uit zelf saboterende gedachten.  

Gezegd wordt dat 15% van de bevolking hooggevoelig is. Dit zou dan betekenen dat de rest het niet is of ergens daar tussen zit. Het is dan ook best een uitdaging voor de hooggevoelige personen onder ons, om met deze gevoeligheid om te gaan in de wetenschap dat niet iedereen je zal begrijpen. Voorop gesteld…je kunt niet iedereen tevreden houden. Het gaat erom dat jij je goed voelt en doet wat bij jou past!