Hooggevoeligheid kan er dus voor zorgen dat je je leven op een bepaalde manier invult. Je neemt vaker rust, houd van alleen zijn, maak afspraken wanneer het voor jou uitkomt en je kunt je grenzen bepalen zodat jij bij jezelf kunt blijven.

Maar als je kinderen krijgt, veranderd er veel in de situatie van hooggevoelige mensen. Er is geen rust meer wanneer jij dat wilt. Je grenzen worden vaker overschreden omdat je een verantwoordelijkheid hebt voor een klein mensje. Je alleen-tijd verdwijnt want je hebt een zorg voor je kinderen erbij gekregen. Kortom, je hele leven staat even op z’n kop en er moet weer worden gezocht naar een balans tussen zorgen voor een ander en jezelf. En dat is best een uitdaging, want een kind past zich niet altijd aan naar de manier van hoe jij wilt leven. Het idee van hoe je leven eruit moet zien moet je even loslaten, om zicht te krijgen op hoe je leven er nu uitziet.

Hulp vragen

Je zult meer hulp moeten vragen zodat je ook voor jezelf kunt kiezen. Je zult regels moeten maken en aan geven bij je (oudere) kinderen wat je nodig hebt en wat je van hen verwacht. Je zult moeten zoeken naar een andere vorm van rust, zodat je toch op kunt laden naast de zorg voor je kinderen. En dat is niet altijd goed in te vullen. Soms lukt het niet en raak je overprikkeld, vaker dan je misschien zou willen. Maar dat is logisch. Kinderen vragen veel van een ouder en het onderhouden van jezelf met hooggevoeligheid is al een hele klus. Dus met kinderen erbij is het ook een dagelijkse confrontatie met deze gevoeligheid. 

Accepteren

Je zult moeten leren accepteren dat je leven veranderd is. Dat je niet alleen meer aan jezelf kunt denken en aan wat jij nodig hebt, maar je zult moeten geven en nemen. Je gaat vaker over je grenzen. Zolang je er niet tegen gaat vechten maar juist probeert om goed voor jezelf te blijven zorgen en je rust te nemen op momenten dat het wel kan, zorgt ervoor dat je ook minder hoeft te vechten tegen de weerstand die je voelt, als je weer een keer te veel bent uitgedaagd als hooggevoelige ouder.

Soms ben je als ouder niet alleen hooggevoelig, maar zijn je kinderen het zelf ook. En het is dus al een uitdaging op zich om jezelf te "onderhouden" als hooggevoelig persoon. Als je dan hooggevoelige kinderen hebt die ook op zoek zijn naar de juiste balans, is het niet vreemd dat je sneller overprikkeld raakt of niet altijd aan je eigen behoefte kunt voldoen. Het is superfijn dat je als ouder je kind goed kan aanvoelen en begrijpt op de momenten dat ze vastlopen of overprikkeld zijn. Maar het kan ook erg onhandig zijn als je continue rekening met elkaar moet houden en soms mee wordt genomen in de emoties van de ander. 

Accepteren van elkaars gevoeligheid en de omgang hiermee is dus een must als het gaat om balans voor jezelf en het gezinsleven. En acceptatie dat je hierin continu aanpassingen "moet" maken om niet overprikkeld te raken of in een negatief spiraal te raken. En uiteindelijk komen we daar allemaal wel een keer in terecht door de ballen die we allemaal hoog proberen te houden. Eeruit komen is dan dus de uitdaging. Zorg goed voor jezelf, en het heeft zijn weerslag op de mensen om je heen!

Liefs Marijke