aansteller?

Misschien heeft een ander het wel eens tegen je gezegd, of vertel je het jezelf? "Niet zo aanstellen hoor, kom op, schouders eronder en doorgaan". Of iets in de trant van "doe niet zo gevoelig". Je wordt misschien snel emotioneel, angstig of overprikkeld, terwijl anderen nergens last van lijken te hebben. En je neemt het aan als waarheid, als er tegen je gezegd wordt dat je een aansteller bent of overgevoelig? Want eigenlijk vinden we dat vooral zelf, en raakt een ander daar ons gevoelige snaar. 

Grootste criticus

Vaak zijn we als hooggevoelig persoon ons eigen grootste criticus. We vertellen onszelf dat we niet voldoen of dat we te gevoelig zijn. We vergelijken onszelf met personen die niet gevoelig zijn waardoor we in ons beleving eigenlijk al achter staan. We vinden zoveel van onszelf dat we zelfs al gaan invullen wat een ander wel niet van ons zal denken?! En daarmee laat je je gevoeligheid er eigenlijk niet echt zijn. Je probeert deze weg te stoppen omdat je denkt te moeten voldoen aan een bepaalde norm die gesteld is. We moet ons vermannen en sterk zijn. "Hou je taai" is zo'n spreekwoord die eigenlijk zegt.... blijf vooral hard en ga door. Maar hoor je in plaats daarvan juist niet te zeggen "blijf zacht" of "wees lief voor jezelf" als je iets naars hebt meegemaakt. 

En wie bepaald die norm eigenlijk? Wat is normaal? Jij doet de dingen misschien anders dan een ander maar maakt dat jou anders? Want we zijn in basis allemaal hetzelfde. Alleen bepaalde eigenschappen maken een verschil in wie we zijn en hoe we leven. Niemand is "beter, mooier of meer" dan een ander. Jij bent gewoon een persoon die hooggevoelig is. Zoals een ander persoon bijvoorbeeld hoogbegaafd is. Of introvert. Of extravert. Een andere haarkleur of huidskleur heeft. Geboren wordt als jongen of meisje. Of je krullen hebt of stijl haar. Ga zo maar door. Dit zijn de eigenschappen die je vormen, maar die je niet bepalen hoe jij moet leven. Dat mag je zelf invullen.

Helaas wordt ons dat niet altijd makkelijk gemaakt in een wereld waar vrijheid van meningsuiting bestaat en deze ook aan alle kanten wordt gebruikt om een ander af te wijzen of af te keuren. Dit ook met betrekking tot gevoeligheid. Je wordt al snel als over-gevoelig bestempeld als je deze kant laat zien. Maar is alleen maar hard zijn en jezelf pushen waar je eigenlijk niet meer kan dan beter?

Blijf wie je bent

Oké, je bent  gevoeliger dan een ander en misschien ook emotioneler. En ja je bent sneller overprikkeld waardoor je vaker nee moet zeggen of tot jezelf moet komen. Ook staan je antennes vaak naar buiten gericht en heb je soms moeite om bij jezelf te blijven. Dit zijn allemaal onderdelen van het hooggevoelig zijn. Maar maakt dat jouw een aansteller? Nee, zeker niet! Het maakt dat je je leven aan mag passen naar deze eigenschap. Jij mag gaan bepalen wat jij nodig hebt om balans te vinden tussen activiteit en rust. Jij mag je eigen snelheid gaan bepalen en bepalen welke mensen je toelaat in je leven en welke niet. Jij bepaald hoe je je werk vormgeeft en welke relaties je wilt aangaan. Jij mag je eigen grenzen bepalen en de dingen doen die bij jou passen. Want het is jouw leven en van niemand anders! 

Hoogevoeligheid gaat niet weg, het is een onderdeel van je leven. Dus zal je gaande weg gaan leren wat wel en niet voor je werkt. Het is een ontdekkingsreis waarbij je steeds meer van jezelf zult gaan begrijpen. En als je dan meer van jezelf begrijpt, zullen de dingen ook als vanzelf veranderen. Je zult gaan zien dat je niet hoeft te duwen en te trekken aan jezelf om maar te veranderen in een betere versie van jezelf. Nee, je zult zien dat je al perfect bent zoals je bent. Je gaat alleen beter naar jezelf  luisteren waardoor je automatisch beter in balans komt. Dus kijk met een open blik naar jezelf, ontdek jezelf met je gevoeligheid, sta vaker bij jezelf stil en blijf vooral wie je bent, met al je kanten. Dus ook met je gevoelige kant.

Liefs Marijke