Ik ben Marijke Ivangh, geboren in 1982. Samen met mijn jeugdliefde heb ik twee dochters en we hebben een hondje Luna. Onze jongste dochter heeft hersenschade. De zorg en begeleiding voor mijn dochter vraagt veel van mijn tijd en aandacht. Aangezien de combinatie van het hebben van een zorgkindje en werken als hsp-coach lastig is, ben ik mij meer gaan richten op het delen van informatie rondom hooggevoeligheid, spiritualiteit en bewustzijn via mijn website. Daarbij ben ik gezegend met helderwetendheid en heldervoelendheid. 

Ik heb een opleiding gedaan als HSP-coach en veel cursussen en trainingen gedaan op het gebied van hooggevoeligheid, spiritualiteit en bewustzijn. Ik schrijf als vaste blogger voor de website van Hoogsensitief.nl (Marijke Ivangh ⋆ Hoogsensitief.NL) en ik heb een boek en dagboek gemaakt voor hooggevoelige personen Hét dagboek voor hooggevoelige personen en Hooggevoelig-bewust-zijn. 

Hooggevoelig zijn is een supermooie eigenschap, maar ook kan het soms knap lastig zijn. Vooral op momenten dat je overprikkeld raakt of bent, onder druk staat of gespannen/gestrest bent.

Hooggevoeligheid kan dus naast de voordelen, ook uitdagingen geven in het dagelijks leven. Zelf weet ik hier alles van. Jaren lang wist ik wel dat er iets anders was aan mij, maar kon ik het niet plaatsen. Ik voelde personen aan, ik zag wat ze nodig hadden, ik was erg goed in oplossingen bedenken (creatief brein), ik hield niet van druktes en herrie, ik was (en ben) erg graag op mijzelf en ik raakte erg snel overprikkeld of angstig bij teveel prikkels of druk. Ik kon niet meekomen met mijn leeftijdsgenootjes. Het was alsof zij sneller gingen en meer aankonden dan ik. Toch probeerde ik het bij te benen, tegen beter weten in.

Het heeft lang geduurd voordat ik begreep dat ik een andere gebruiksaanwijzing had als hooggevoelig persoon. Steeds beter kon ik luisteren naar mijn lichaam en kon ik mijn grenzen beter voelen en aangeven. Ik kon meer genieten van mijn gevoeligheid en deze ook inzetten in het dagelijks leven. Ik begreep dat ik helemaal niet mee hoefde te doen met de rest van de maatschappij, maar dat ik zelf keuzes mocht maken en mocht doen wat bij mij paste.

Dat ging ook echt niet zonder slag of stoot. Want toen ik meer voor mijzelf ging kiezen, vond mijn omgeving daar ook iets van. Ik moest echt het wiel uitvinden voor mijzelf. Wat wilde ik? Wat paste bij mij? Waar werd ik blij van? Waar niet van? Waar raakte ik overprikkeld van? Wat gaf mij juist energie? 

Het was een zoektocht naar mijzelf met ups en downs. Het is niet zo dat als je erachter komt dat je hooggevoelig bent, dat je opeens jezelf begrijpt. Het is alleen maar het begin van jezelf begrijpen. Daarna ga je stap voor stap ontdekken wat bij je past, hoe je met jouw eigen gevoeligheid omgaat, of het leven dat je leeft nog past op de manier die je invult.

Het is een hobbelige weg, met diepe dalen maar ook hoge pieken. En hoe meer je in het proces van acceptatie komt, hoe vaker en hoger de pieken worden. De diepe dalen blijven ook, die horen nu eenmaal bij het leven. Je zult er alleen steeds beter of op een andere manier mee om kunnen gaan. 

Liefs Marijke