Ik ben Marijke Ivangh, geboren in 1982. Samen met mijn jeugdliefde heb ik twee dochters en we hebben een hondje Luna. 

Al jong bleek ik een heel gevoelig meisje. Ik zag de wereld op een andere manier. Ik voelde dingen die anderen niet voelde en was vaak gespannen en angstig. Een jeugdtrauma heeft daarbij gezorgd voor vele overlevingsstrategieën en beschermingsmechanismen. Het werd een leven met veel vallen en opstaan. Niet wetende hoe om te gaan met gevoeligheid en de vastgezette emoties. Ik ben jarenlang doorgegaan op de manier zoals ik geleerd had. Aangepast, pleasend, volgens de regels van anderen, met onderdrukte emoties/gevoelens, eigenlijk "zoals het hoorde". Ergens onderweg ben ik mijn authenticiteit volledig kwijtgeraakt. 

Tot ik een dochter kreeg met hersenschade en mijn hele wereld op z'n kop stond. Ik zat in rouw, in de overlevingsstand, ging ver voorbij mijn eigen grenzen en was emotioneel enorm labiel. Ik trok mijzelf terug en kwam mijzelf daar keihard tegen. Opeens kwam ik in contact met mijzelf en mijn gevoelens. Ook met een deel dat ik ergens verstopt had. Het was pijnlijk, angstig, verdrietig, moeilijk, eenzaam, maar ook verhelderend en leerzaam.

In deze periode heb ik ontzettend veel over mijzelf geleerd. Ik dacht dat ik mijzelf totaal kwijtraakte, maar eigenlijk vond ik mijzelf juist steeds meer. Toch blijft het een leerproces en raak ik mijzelf nog regelmatig kwijt tijdens het proces, want de patronen en overtuigingen die ik vroeger als waarheid zag, zitten nog steeds in mijn systeem. Er bestaat geen quick fix, het is een levenslang proces. Bewustwording, dingen anders gaan doen dan ik ze altijd deed, uit mijn comfortzone stappen, gevoelens toelaten en delen. Het is vallen en opstaan tot er een nieuwe waarheid ontstaat die de oude overschrijft. 

Via deze website wil ik anderen er- en herkenning geven en laten voelen dat ze niet alleen zijn met hun struggels. 

 Liefs Marijke