Het leven is onzeker. Er gebeuren zoveel dingen waar je geen grip op hebt, het overkomt je soms gewoon. Bijna iedereen heeft wel een bijzonder verhaal te vertellen over iets wat hun leven op losse schroeven heeft gezet. Ze zeggen niet zomaar dat elk huisje zijn kruisje heeft. Soms slaat het je volledig uit het veld en heb je het gevoel dat het nooit meer goed komt. Je ziet geen uitweg meer uit de emoties die de situatie je geeft.
Maar kun je ook leren van deze ervaringen? Is dit kruisje er met een reden? Want iedereen is wel een keer aan de beurt. Een scheiding, overlijden van een dierbare, gemis van een kind, kind met een beperking/ handicap, ziekte, verlies van baan of huis en ga zo maar door. Het zet je leven op z'n kop maar leert je ook anders te kijken naar je leven.
Besef
Hoeveel mensen gaan niet opeens een bucketlist af omdat ze ziek zijn en beseffen, des te meer, dat het leven zomaar voorbij kan zijn. Of maken werk van een hobby nadat ze een baan zijn kwijtgeraakt. Of gaan een richting op die ze altijd al wilde nadat ze hun baan verloren zijn, omdat er opeens ruimte voor was. Of ondanks een handicap toch die "onmogelijke" dromen waar maken. Of moeten noodgedwongen verhuizen, maar komen daardoor in een veel leukere buurt te wonen, of komen daar de liefde van hun leven tegen.
En hoewel het een proces is om dat kruisje te accepteren en in een positief licht te zien, kan het je ook inzichten geven. Dat de kleine dingen in het leven zo waardevol kunnen zijn als je hier echt de tijd voor neemt. Dat het leven geen haast heeft. Dat liefde voor alles gaat. Dat er groei zit in hele kleine stapjes. Dat je het leven niet alleen kan en hoeveel mensen er zijn die je willen helpen. Dat de stilte zoveel te vertellen heeft. Dat er een licht en schaduwkant is in iedereen en dat dat oké is. Dat er altijd tegenstellingen zullen zijn. Inzicht krijgen in wie en wat belangrijk voor je is. Dat niet iedereen hetzelfde denkt en reageert dus oordelen weinig zin heeft. Dat waar je denkt niet meer te kunnen, er nog zoveel kracht in je zit. Dat je nooit uitgeleerd raakt. En ga zo maar door.
Vallen en opstaan
Hoe zwaar het kruisje ook kan zijn die je draagt, het kan je ook enorm veel brengen. Je ziet het niet altijd en het voelt ook niet altijd zo. Maar soms kun je na een periode van zwaarte alleen maar krachtiger uit komen. Het kan je doen beseffen dat je in een keurslijf leeft en eigenlijk anderen dingen wilt doen dan je nu doet. Het kan je dichter bij jezelf brengen.
Daarbij is het niet een trucje dat je kan leren en kost het veel tijd en energie om door deze periode van zwaarte heen te komen. Het is twee stappen vooruit en weer één terug. Soms zie je het licht aan het eind van de tunnel wel, maar weet je niet hoe je daar moet komen. Soms denk je dat je er bent en val je weer terug. Wees lief voor jezelf en gun jezelf de tijd om door deze periode heen te komen. Het leven heeft (helaas) geen gebruiksaanwijzing, dus je mag het helemaal invullen op de manier die bij jou past. Binnen je eigen grenzen. Het is jouw kruisje en jij moet die dragen!
Liefs Marijke
Reactie plaatsen
Reacties