Doorgaan...

Vooral doorgaan...het lijkt het motto van vele mensen. Ik hoor er van op hoeveel mensen eigenlijk wel weten dat ze teveel stress ervaren, maar toch doorgaan tegen beter weten in. Ze hebben pijn hier en daar, ze slapen slecht, ze hebben een korter lontje maar stoppen is geen optie. Want de verplichting roept, het verantwoordelijkheidsgevoel zit in de weg, niemand anders kan het (overnemen), ze hebben toch bijna vakantie, straks wordt het echt rustiger en ga zo maar door.

Wat is het toch met de maatschappelijke druk die ons doet doorgaan zonder stil te staan? Maken we het onszelf zo moeilijk of kunnen we echt niet anders? We leven teveel op het gaspedaal. Werk, kinderen, huishouden, sport, sociale leven, cursussen, partner, ouders, buren...er is altijd wel iets te bedenken waar onze aandacht naartoe gaat zonder stil te staan wat wij zelf eigenlijk willen of liever gezegd, nodig hebben op dat moment. 

Hoe vaak doe je niet iets met tegenzin? Hoe vaak zeg je ja terwijl je nee bedoelt? Hoe vaak doe je "het voor de ander"? 

Ook ik doe hieraan mee, terwijl ik ook echt voel dat ik soms even stil mag staan. Dan wordt er weer "mama" geroepen, is de koelkast toch echt te leeg en vult die zich nog steeds niet vanzelf (potver) of ik zit net en zucht eens diep en staat de hond naast mij te hijgen omdat ze eruit moet...daar gaan we weer in de benen. 

Ik heb mijzelf afgelopen jaren geleerd vaker nee te zeggen, vaker me-time te nemen, echt even te ontspannen. Het kan al is het maar een paar minuten per dag. In de pauze van je werk een rondje om ipv doorgaan achter je computer. Met je kind(eren) afspreken wanneer het even mama-tijd is en zij zichzelf mogen vermaken. Nee zeggen tegen dat feestje waar je eigenlijk geen zin of puf voor hebt. Even 5 minuten de benen strekken of een korte meditatie of wat oefeningen doen tussen je bezigheden door. Het kan! Echt!! Maar je moet het toch echt zelf doen. Jij kan deze keuze maken, een ander maakt die niet voor jou.

Bedenk maar eens voor jezelf hoe je meer rust en ruimte in kan plannen in je dagelijks leven. Als je niet goed voor jezelf zorgt, kan het zomaar zijn dat je thuis komt te zitten met een burn-out, dat je valt waardoor je thuis komt te zitten of dat je lichaam op een andere manier aan gaat geven dat je emmertje overloopt en je dus geen keuze meer hebt maar gedwongen wordt om rust te nemen en stil te staan. En ik spreek uit ervaring.

Liefs Marijke