Het lichaam geeft regelmatig aan via een klacht of blessure, oververmoeidheid, burn out of zelfs een ziekte dat het gehoord wil worden. De meeste mensen zijn niet heel goed in het luisteren naar hun lichaam waardoor het regelmatig gaat schreeuwen door meer pijn toe te voegen. We hebben nooit goed geleerd om te voelen. We hebben geleerd om met ons hoofd te beredeneren, analyseren en oplossingen te vinden voor een "probleem". Die overigens ook gemaakt worden door datzelfde denken. Volgens mij heet dit het bekende "in cirkeltjes denken".
Maar we leven nu eenmaal in een maatschappij waarbij veel verwacht wordt vanuit ons hoofd te leven. Op scholen wordt meer aandacht besteed aan wat en hoe je denkt dan aan wat je voelt. Het gaat om presteren en zo hoog mogelijke cijfers halen zodat je werk kan gaan doen waar je veel mee verdiend. Niet werk dat bij je past en je echt leuk vindt en waar je gelukkig van wordt. We leven in hokjes, en als je niet voldoet aan dat hokje dan pas je niet in de samenleving. Dus iedereen probeert te voldoen aan allerlei eisen en regels om mee te kunnen blijven doen.
Maar hoe voel je dan wat je lichaam te vertellen heeft? Is daar een stappenplan voor? Helaas niet, voelen wat je lichaam je wilt vertellen is een kwestie van leren. Het vraagt eerst om bewustzijn. Wat voel ik? en waar voel ik het? En dan proberen om de gedachten hierover los te laten. Dus niet denken "ik voel nu pijn in mijn maag" maar naar deze pijn toegaan met nieuwsgierigheid en alleen maar voelen dat die er is. Dit kun je doen door middel van meditatie en echt even naar binnen keren. Maar daar loop je eerst nog regelmatig tegen allerlei gedachten aan die er iets van vinden. De kunst is dan om deze er te laten zijn en er niet in mee te gaan. En dat is iets dat je echt onder de knie moet krijgen als je het niet gewend bent.
Waarom luisteren we eigenlijk zo slecht naar ons lichaam? Kunnen we wel goed horen wat deze je te vertellen heeft? Nemen we hier wel genoeg tijd voor. En zijn we lief voor onszelf als daar een emotie is die je liever niet wilt voelen? Is het een maatschappelijke norm geworden om emoties weg te stoppen?
Veel mensen gaan met weggestopte problemen naar een psycholoog. Gelukkig helpt deze therapeut veel mensen, maar naar mijn mening helpt het niet alleen om erover te praten. Want praten is vaak niet het probleem, het voelen is het probleem. Je kunt makkelijk praten over je gevoelens, maar deze ook daadwerkelijk voelen in je lichaam is een heel ander verhaal. Als je een emotie geen ruimte en aandacht geeft, gaat het vastzitten in je lijf. Je lichaam verteld je dit door pijn of onrust of een andere klacht. Dat is je lichaam die heel goed werkt, ook al denk je dat het je tegenwerkt. Het geeft door middel van een klacht aan dat iets aandacht vraagt en dat je daar naar mag kijken. En hoe meer je het negeert, wegstopt of er tegen vecht, hoe meer signalen je lichaam gaat geven.
Dus ga eens zitten met jezelf, sluit je ogen en voel wat er te voelen valt. Je zult verbaasd staan wat je dan allemaal tegen zult komen.
Liefs Marijke
Reactie plaatsen
Reacties