Aan alle hooggevoelige moeders

Hierbij een bericht aan alle hooggevoelige moeders. Want wat ik zie gebeuren is dat we de lat steeds hoger leggen en steeds meer verwachten van onszelf als moeders met extra gevoeligheid. We moeten het allemaal zo goed doen, altijd aan staan voor ons kinderen, perfecte opvoeding meegeven, ze overal heenbrengen, luisteren als ze uit school komen (of waar ook vandaan), grenzen meegeven, leren omgaan met....naja praktisch alles. 

Supermensen 

Dus ja, we zijn supermensen. We zijn moeder, taxichauffeur, psycholoog, coach en juf in één! We zijn uniek maar toch allemaal zo hetzelfde. Want we willen allemaal het beste voor ons kinderen. En wij hooggevoelige moeders lopen nog een stapje harder en willen nog meer ballen in de lucht houden dan mogelijk is. Dat betekent soms echt op ons tenen lopen. Onszelf wegcijferen voor de ander, in dit geval ons kind(eren). 

En wij hooggevoelige moeders maken ons sneller zorgen om de kinderen, bedenken risicos en scenario's bij alles wat ons kinderen (willen) doen. En juist wij hebben veel meer verwerkingstijd en me-time nodig dan de "gewone" moeders. En dat wordt wel eens vergeten! 

We vinden dat we falen in het moederschap en vergelijken ons suf met de moeders op het schoolplein. Die alles ook nog eens perfect voor elkaar lijken te hebben maar ondertussen precies hetzelfde doen en denken. Ook de ballen hoog proberen te houden op hun eigen manier. 

opleiding in moederschap 

Niemand heeft een opleiding gehad in moederschap. En ik durf wel te zeggen dat veel hooggevoelige moeders totaal onderschat hebben wat het moederschap met ze doet. Met weinig tijd om tot rust te komen en te ontprikkelen, de hoeveelheid prikkels en zorgen die kinderen geven en ook al die extra taken die we erbij krijgen. We doen feitelijk allemaal maar wat. Geleerd uit ons eigen opvoeding of wat wij vinden dat het beste is voor ons eigen kinderen. 

En hooggevoelige moeders lijken nog wel meer bezig met het goed willen doen, de lat hoog leggen voor zichzelf en alle aandacht op de kinderen richten en hierdoor zichzelf vergeten. We voelen ons meer verantwoordelijk voor ons kinderen en voelen ze vaak zo goed aan dat we ook meteen willen reageren en helpen als we dat aanvoelen. 

Hierbij even een paar woorden voor deze hooggevoelige moeders:

Weet dat je het goed doet! Dat je alles doet vanuit de beste intentie en liefde voor je kinderen. En dat je er af en toe best even de pest in mag hebben, je kinderen achter het behang wilt plakken (mij nooit gelukt) of boos wordt zonder aanleiding (oftewel dat vinden je kinderen vaak ;). Je bent geweldig! En je kinderen houden echt onvoorwaardelijke van je, precies zoals jij van je kinderen houd!

Liefs Marijke