Veel mensen kijken uit naar de feestdagen. Samenzijn met familie of vrienden, samen eten, uren kletsen en/ of spelletjes doen, het klinkt ook erg gezellig en aannemelijk dat iedereen hier naar uitkijkt. Maar een hooggevoelig persoon kan er juist tegenop zien. Het zijn namelijk dagen gevuld met veel prikkels en sommige hooggevoelige personen zien de bezoekjes deze dagen echt als verplichting. Het geeft spanning omdat de structuur van de dag anders is en je weinig me-time lijkt te hebben deze dagen. Dan heb je nog de spanningen binnen families of de oordelen over je gevoeligheid die er kunnen zijn als je voor jezelf kiest. Het is niet altijd makkelijk om de feestdagen te plannen binnen je eigen behoeftes en grenzen.
En ook nog zo, dat het passend is voor iedereen binnen het gezin. Want ook daarmee struggelen veel hooggevoelige personen. Jij kan als enige binnen je eigen gezin hooggevoelig zijn en dus de feestdagen heel anders in willen vullen dat de rest van het gezin. Je kinderen willen uren spelen met hun neefjes en nichtjes. Je echtegeno(o)t(e) zit relaxt en wil nog lang niet naar huis, terwijl jij steeds meer prikkels tot je krijgt en eigenlijk het liefst richting huis wilt rennen. Phoe, feestdagen vragen veel van een hooggevoelig persoon.
Hoe aanpakken?
Als je jezelf echt goed kent en weet waar je overprikkeld van raakt, kan je deze prikkels zo laag mogelijk houden deze dagen. Plan een dag niet helemaal vol met bezoekjes en leuke dingen (of minder leuke dingen), maar plan genoeg momenten tussendoor om even de prikkels te verwerken en weer tot rust te komen. Pak je me-time waar dat kan, en geef dit ook bij anderen goed aan. Wandel tussendoor een rondje als je met familie zit (of misschien willen ze wel mee?), trek jezelf even terug voor een mini meditatie, ga helpen met koken of ga tussendoor even naar huis als dat mogelijk is. Je kan deze dagen zelf invullen zoals jij wilt.
Meedoen?
Het lastige is meestal dat je als hooggevoelig persoon het gevoel hebt dat je mee moet doen met de rest en niet zomaar even weg kan gaan van de groep omdat "ze" daar wat van vinden. Meestal is het je eigen angst die in de weg zit. Want om de dingen die je altijd hetzelfde deed te veranderen, is moed nodig! Jezelf opeens uitspreken en je grenzen aangeven is eng als je dat niet gewend bent. De angst voor de oordelen van de ander kan een grote trigger zijn om maar helemaal niks aan te geven. Het is echt oefenen om dit te doen. Hoe vaker jij voor jezelf kiest, hoe gemakkelijker het wordt en hoe meer je in je kracht komt te staan. Want onthoud dat zij de wereld niet beleven zoals jij dat doet. Jij neemt meer op van de omgeving en van wat er binnenin je gebeurd. Deze prikkels moeten ergens verwerkt worden, anders raak je overprikkeld. Een probleem waar de meeste anderen zich niet van bewust zijn.
Ik wens iedereen liefdevolle, relaxte en vooral gezellige feestdagen toe, denk aan en om jezelf deze dagen en dat komt het helemaal goed.
Liefs Marijke
Reactie plaatsen
Reacties